به نقل از «عصر ایران»

مقاومت به سبک وسیاقِ ناوالنی

تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۸۵۳۰۶

          
منبع: سی‌ان‌ان 
تاریخ انتشار: 19 فوریه 2024 
نویسنده: امیلی پارکر 
مترجم: لیلا احمدی  
 
  دربارۀ نویسنده: "امیلی پارکر"، نویسندۀ کتابِ "اکنون می‌دانم رفقایم چه کسانی هستند (صداهایی از اینترنتِ زیرزمینی)" است. او پیش‌از‌این، مشاور سیاسیِ وزارتِ خارجۀ آمریکا و نویسنده و سردبیرِ "وال‌استریت‌ژورنال" بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
  
عصر ایران/ ترجمه: بیش از ده سالِ قبل با "الکسی ناوالنی"مصاحبه کردم. قرار بود از گفته‌های او در کتابی که درحالِ نگارشش بودم، استفاده کنم. به من می‌گفت: «مردم در روسیه خیلی راحت کشته می‌شوند». در مواجهه با مرگِ هموطنان، این انتخاب‌ها پیش روی ماست: می‌توانیم سکوت کنیم، مهاجرت کنیم، یا این‌که بمانیم و بجنگیم. 
 
ناوالنی، بزرگ‌ترین مخالفِ "ولادیمیر پوتین"- رئیس‌جمهور روسیه – بود و بهای گزافی برای ماندن و جنگیدن پرداخت. "سرویس زندانِ فدرال روسیه"، روز جمعه 16 فوریه 2024 اعلام کرد ناوالنی در زندانی واقع در «مدار شمالگان» جان باخته است. او هنگام مرگ 47 سال داشت. هنوز از جزئیاتِ مرگ او اطلاعی نداریم؛ اما می‌دانیم مرگِ او، پایانی غم‌انگیز برای مخالفی شجاع است که از مدت‌ها قبل دریافته بود زندگی‌اش در خطر است. 
 
ناوالنی در سال 2020 پس از مسمومیت با "نوویچوک"، - کشنده‌ترین گاز اعصاب - ، خبرساز شد و از زمانِ بازگشتش از آلمان به مسکو یعنی از ژانویۀ 2021 در زندان بود. او به بیش از 30 سال زندان محکوم شده بود. 
 
مرگ او احتمالاً نشان‌گرِ این است که هیچ چشم‌اندازی برای مخالفانِ روسیه وجود ندارد؛ اما این حرف، لزوماً درست نیست. ناوالنی به اجمال نشان داد روسیه چگونه می‌تواند باشد. او کاری انجام داد که زمانی غیرممکن به نظر می‌رسید. ناوالنی با مهارت از اینترنت استفاده کرد تا بی‌تفاوتیِ گسترده‌ای که مردم را از به چالش‌کشیدنِ قدرت باز می‌‌دارد، تضعیف کند. مردم دریافتند تنها نیستند و "اقدامِ جمعی" می‌تواند به نتیجه برسد. 
 
اولین بار در سال 2010 با ناوالنی صحبت کردم. مسکو زندگی می‌کردم و مشغولِ نگارشِ کتابی در مورد "فعالیتِ اینترنتی" با عنوانِ "اکنون می‌دانم رفقایم چه کسانی هستند؟" بودم. ناوالنی آن‌زمان، وکیلی گمنام و از فعالانِ سهام بود که در بابِ فساد قلم می‌زد. 
 
خیلی از روس‌هایی که آن‌زمان با آن‌ها صحبت می‌کردم، از وضعیتِ سیاسی ناراضی بودند؛ اما دلیلی برای برگزاریِ اعتراضات خیابانی نداشتند. پس از مشاهدۀ تظاهرات مسکو در جولایِ همان سال، فهمیدم چرا صدها معترض در حمایت از "مادۀ 31 قانون اساسیِ روسیه" که "آزادی تجمعات" را تضمین می‌کند، تجمع کرده‌اند. آن‌ها به سادگی از حق خود برای برگزاریِ تجمع دفاع می‌کردند و پلیس بعضی از آن‌ها را بازداشت کرده بود. 
 
ناوالنی می‌دانست بسیاری از روس‌ها، تمایلی به حضور در اعتراضات خیابانی ندارند؛ چون فکر می‌کنند اعتراض‌کردن به این نحو خطرناک است و بعید است چیزی را تغییر دهد. به من می‌گفت: "در دهۀ 1990، مردم غالباً تظاهراتِ خیابانی برگزار می‌کردند ولی مؤثر نبود و پیشرفتی رخ نمی‌داد. آن‌ها از "فعالیتِ سیاسیِ جمعیِ" خسته شده‌اند".

ناوالنی طرحی جایگزین ارائه داد و اقدام به "فعالیت آنلاین" کرد. او می‌گفت: "برای مبارزه باید راهی بی‌دردسر به مردم ارائه کنید." روس‌ها به جای پیوستن به اعتراضاتِ خیابانیِ پرمخاطره، می‌توانند بدون خروج از خانه، با روندهای فساد‌آمیز مبارزه کنند. 
 
کتابِ من، جزئیات پرونده‌ای- مربوط به سال  2010- را شرح می‌دهد که بنا به اعلامِ دادستان‌های آمریکایی، شرکتِ آلمانیِ "دایملر" که تولیدکنندۀ خودروی مرسدس بنز است، ده‌ها میلیون دلار رشوه به مقام‌های ۲۲ کشور خارجی ازجمله مقامات روسی داده است. ناوالنی از طرفدارانش خواست به او کمک کنند تا تحقیقاتِ قضایی آغاز شود. او مردم را تشویق کرد طومارهایی به وزارت کشور و دادستانیِ کل ارسال کنند. ناوالنی از فالوئرهایش خواست پیام‌هایی در وب‌سایتِ رئیس‌جمهور وقت "دیمیتری مدودف" بگذارند. 
 
وزارت دادگستری ایالات متحده در مارس 2010، شکایات قضایی علیه دایملر و سه شرکت تابعه را به دلیل ارتکابِ فساد اقتصادی در دست‌کم 22 کشور از جمله روسیه و چین منتشر کرد و اندکی پس از آن، شرکت‌های تابعۀ روسیه و آلمان، توافق‌هایی برای پذیرشِ اتهام و پرداختِ جریمه امضاء کردند. رئیسِ هیئت‌مدیرۀ دایملر در آن زمان گفت: "ما از تجاربِ گذشته، درس‌های زیادی گرفته‌ایم." 
 
چندین سال گذشت و مبارزات انتخاباتیِ ناوالنی به سیل محکومیت‌ها نینجامید؛ بااین‌حال او وجد فراوانی داشت و می‌گفت: دستِ‌کم هزار نامه در این‌ خصوص ارسال شده است. اهمیتِ کار او در این بود که در "انفعالِ عمومی" - که "کنش سیاسی" را تضعیف می‌کرد- ، خدشه ایجاد کرده بود.
 
جنگ صلیبیِ ناوالنی تازه شروع شده بود. او در وب‌سایت خود با عنوانِ رُس‌پیل RosPil، از مردم خواست اسناد عمومی را - که حاکی از فعالیتِ مشکوکِ دولتی بود -، مطالعه کنند. این خواسته به لغوِ میلیون‌ها دلار قراردادِ دولتی انجامید. 
 
کارزار ناوالنی به مخالفانِ کرملین نشان داد در مبارزه تنها نیستند. طولی نکشید که نتایج این فعالیتِ آنلاین به خیابان‌ها کشیده شد. در اواخر سال 2011 و اوایل سال 2012، ده‌ها هزار روس در تظاهراتی ضدِدولتی شرکت کردند که عمدتاً در رسانه‌های اجتماعی سازمان‌دهی شده بود و یکی از بزرگ‌ترین تظاهرات از زمان سقوطِ "اتحاد جماهیر شوروی" بود. اعتراضات، به‌وضوح کرملین را به وحشت انداخت. مدتی بعد، روسیه فیلترینگ را آغاز کرد و دسترسی به اینترنت را با محدودیت مواجه ساخت. پوتین در سال 2014 قانونی علیه اعتراضاتِ مدنی تصویب کرد. او در سال 2022، حضور در فیسبوک و اینستاگرام را ممنوع کرد و دسترسی به توییتر نیز محدود شد. 
 
الکسی ناوالنی، منتقِد ارشد کرملین، انتخاباتِ ریاست‌جمهوری روسیه در ماه مارس را به شدت مورد انتقاد قرار داد و متعاقبِ آن، تصمیم گرفت در انتخاباتِ ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کند. "کمیسیونِ مرکزی انتخابات روسیه" او را از نامزدی در انتخابات محروم کرد؛ زیرا ناوالنی اعلام کرده بود "انتصاب مجددِ" ولادیمیر پوتین در مسیر تبدیل‌شدن به "امپراتوریِ مادام‌العمر" قرار دارد. 
 
اما تیم ناوالنی تسلیم نشد. آن‌ها مبارزۀ خود را به یوتیوب بردند و در سال 2021، ویدیویی دربارۀ تحقیقاتی منتشر کردند که ادعا می‌کرد با هزینۀ بیش از یک میلیارد دلار، کاخِ مخفی برای پوتین ساخته‌اند. رهبر روسیه این ادعا را رد کرد، اما این ویدیو، محبوب‌ترین ویدیو در یوتیوبِ روسیه در سال 2021 شد و تاکنون بیش از 130 میلیون بازدید و نزدیک به 2 میلیون کامنت گرفته است. تیم ناوالنی برای ابراز مخالفت با جنگِ اوکراین نیز از پلت‌فرمِ ویدیویی استفاده کرد. 
 
شهرت و فعالیتِ آنلاینِ ناوالنی احتمالاً مدت کوتاهی توانست از او محافظت کند. او بیش از دو میلیون فالوئر در شبکۀ "ایکس" – توییتر سابق- داشت و در خارج از روسیه نیز به شهرت رسیده بود. دشمنانش احتمالاً به این نتیجه رسیده بودند که زیانِ سربه‌نیست‌کردنِ او بیش از فوایدش است؛ زیرا مرگ او می‌توانست به واکنش بین‌المللی و اعتراضات گسترده در روسیه بینجامد. 
 
حالا جهان سوگوارِ این مبارزِ بزرگ است. چشمان مردم روسیه اشک‌بار است و برای قدردانی از ناوالنی با گل و شمع صف بسته‌اند. بنا به گزارش‌ها، صدها نفر از سوگوارانِ ناوالنی تاکنون بازداشت شده‌اند. روند جنگ در اوکراین نشان می‌دهد کرملین از هجمه‌ها و انتقاداتِ بین‌المللی هراسی ندارد. 
 
"اینترنت" ناوالنی را بر سر زبان‌ها انداخت، اما نتوانست جانش را نجات دهد. او از اینترنت برای تقویتِ مقاومتی استفاده کرد که زمانی در روسیۀ پوتین ناممکن به نظر می‌رسید.

ناوالنی حالا دیگر نیست، اما فالوئرهایش هستند. آن‌ها دست‌کم در دوره‌ای کوتاه، قدرتِ کنش جمعی را دریافته‌اند.

وضعیت سیاسی تیره و تار به نظر می‌رسد، اما هنوز داستان تمام نشده. همسر ناوالنی، "یولیا ناوالنایا"، متعهد شده به مبارزه ادامه دهد و این خبر را در یوتیوبش اعلام کرده. ویدیوی یولیا تاکنون میلیون‌ها بار بازدید شده است.
 
او مقاومتِ مدنی را به بهترین وجه در "مستندِ ناوالنی" نشان داد. جایی از فیلم می‌گوید: «حق ندارید تسلیم شوید. اگر آن‌ها تصمیم به کشتنِ من بگیرند، معنایش این است که ما قدرت‌مندیم".

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: مرگ «الکسی ناوالنی» منتقد اصلی پوتین در زندان / واکنش مسکو «چرا پوتین الان ناوالنی را کشت؟» منتقد کرملین افشا کرد پیام ناوالنی پیش از مرگ به مردم روسیه: پس از مرگ من منفعل نباشید!/ برشی از مستندی ماندگار درباره ناوالنی (فیلم)

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: ناوالنی پوتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۸۵۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کرانه باختری، میدان وحدت در جبهه مقاومت

به‌طوری‌که مقامات تل‌آویو و سران ارتش اسرائیل نتوانستند مأموریت خود را برای اشغال شهر رفح آغاز کنند. اما در روزهای اخیر بخشی از بدنه ارتش رژیم صهیونیستی بازسازی شده و حملات نسبتاً شدیدی به کرانه باختری در حال وقوع است. رژیم صهیونیستی پس از عملیات وعده صادق، جایگاه خود را در عرصه نظامی در منطقه و حتی جهان از دست داده و قادر به تغییر قواعد درگیری در جنگ نیست. از این رو با جمع‌آوری نیروهای خود در سرزمین‌های اشغالی، تمام توان خود را برای تصرف شهر رفح و حمله به غزه به کار گرفته تا بتواند با یک پیروزی زودگذر در کشتن مردم غزه، چهره خود را به‌عنوان یک ارتش قدرتمند در منطقه بازسازی کند.

در ۲۰۰روز از عملیات طوفان‌الاقصی، بیشترین فشارهای رژیم صهیونیستی بر مردم غزه و رفح بوده و مردم در کرانه غربی کمترین آسیب و نقش را داشته‌اند. در این مدت بیش از ۳۴هزار نفر از مردم در غزه به شهادت رسیده‌اند؛ جنبش حماس و جهاد اسلامی سعی دارند از ظرفیت‌های جوانان انقلابی کرانه باختری به نفع مردم غزه استفاده کنند تا فشارها در این منطقه کاهش یابد. با توجه به اینکه کرانه باختری دارای جمعیت بالا و امکانات زیادی است، رژیم صهیونیستی سعی می‌کند مردم این منطقه را نسبت به مسائل مردم غزه و رفح بی‌اعتنا نگه دارد و اجازه هیچ‌گونه تحرکی را به جوانان مبارز در کرانه باختری ندهد. متأسفانه علاوه بر فشار اسرائیل به کرانه باختری، کشورهای عرب پیرامونی سرزمین‌های اشغالی و تشکیلات خودگردان فلسطین نیز از شکل‌گیری هسته‌های مقاومت در کرانه باختری جلوگیری می‌کنند. 

حال سؤال مهم اینجاست، آیا اعلام موجودیت یگان ویژه استشهادی در کرانه باختری می‌تواند صحنه نبرد میدانی را تغییر دهد؟

از سال ۲۰۲۳ میلادی روند درگیری‌ها در کرانه باختری شدت یافته، به‌طوری‌که این منطقه در حال حاضر به‌عنوان «فعال‌ترین» و «مهم‌ترین» جبهه علیه رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. منشأ هر عملیات استشهادی در سرزمین‌های اشغالی که توسط مبارزان جوان صورت می‌گیرد بیشتر در شهرهای جنین و نابلس است. برای نخستین بار رهبر معظم انقلاب اسلامی در ۲۳ جولای ۲۰۱۴ (۱ مرداد ۱۳۹۳) مسئله تبدیل کرانه باختری به مرکز مقاومت در فلسطین اشغالی و «تسلیح و تجهیز» آن را مطرح فرمودند و این یکی از اهداف مهم و راهبردی محور مقاومت و جنبش حماس و جهاد اسلامی فلسطین است.

اما تشدید و شکل‌گیری هسته‌های مقاومت در کرانه باختری می‌تواند سه پیامد قابل توجه‌ برای آینده رژیم صهیونیستی داشته باشد.

نخست: هرگونه تحولات نظامی توسط هسته‌های مقاومت در این منطقه می‌تواند برای رژیم صهیونیستی به‌عنوان یک 
«تهدید موجودیتی» محسوب شود، به‌طوری‌که شاکله امنیتی اسرائیل را فرو بریزد. امروز بزرگ‌ترین صحنه برای قدرت‌نمایی و نمایش بازدارندگی و انسجام گروه‌های مقاومت در اراضی اشغالی کرانه باختری است.

دوم: بر اثر تشدید روند عملیات گروه‌های مقاومت در کرانه باختری، ارتش رژیم صهیونیستی عملاً در وضعیت «انفعال» و «استیصال» قرار خواهد گرفت و ابتکار عمل و کنشگری در عرصه میدانی در غزه و حتی رفح را از دست خواهد داد.

سوم: وحدت میدانی میان نیروهای جهاد و حماس در عین حال که روند پیشبرد راهبردهای مقاومت در کرانه باختری را تسریع و تسهیل می‌کند، می‌تواند سبب تحکیم و تثبیت ایده «وحدت میدان» میان گروه‌های مقاومت فلسطین و حتی محور مقاومت در منطقه ‌شود.